Moralność (etyka) prywatna i społeczna

 

Etyka społeczna odnosi się do zasad i wartości moralnych, które odnoszą się do zachowań i postaw w odniesieniu do innych ludzi i całego społeczeństwa. Obejmuje ona takie kwestie jak sprawiedliwość społeczna, równość, solidarność, troska o innych, pomoc potrzebującym, walka z dyskryminacją i przestrzeganie praw człowieka. Etyka społeczna dotyczy zatem odpowiedzialności jednostki za dobro innych i całego społeczeństwa.

Etyka prywatna odnosi się do zasad i wartości moralnych, które odnoszą się do zachowań i postaw jednostki w jej prywatnym życiu, w relacjach z bliskimi i wobec samej siebie. Obejmuje ona takie kwestie jak uczciwość, szacunek dla siebie i innych, rozwijanie swoich wartości, zdrowy styl życia, dbałość o własne potrzeby i satysfakcję z życia. Etyka prywatna dotyczy zatem odpowiedzialności jednostki za jej własne dobro i szczęście.

Oczywiście, granice między etyką społeczną a prywatną są płynne i często się nakładają. Niemniej jednak, istnieją pewne różnice między etyką społeczną a prywatną, które wynikają z różnic w zakresie i celu tych dwóch podejść do etyki.

Czymś innym jest moralność prywatna i publiczna. 

Prywatna to poglądy jednostki na to, co dobre i słuszne.

Społeczna - to system norm i reguł społecznych propagowanych w społeczeństwie i organizacji.

Potencjalne konflikty między moralnością prywatną i społeczną

Większe dobro:

Ktoś propaguje normy, w które nie wierzy, bo uważa je za społecznie pożyteczne (na przykład moralny egoista może propagować miłość, bo ona lepiej sprzyja jego celom; ateista może uważać, że instytucje religijne czynią wiele dobrego i wspierać ich misję moralną)

Ktoś uważa, że prawda może być niebezpieczna dla innych, więc ją skrywa. Na przykład, ktoś uważa, że aborcja jest złem, ale tego nie głosi z obawy, że to mogłoby przyczynić się do powstania szkodliwych konfliktów społecznych.

Ktoś uważa, że dany przepis prawa jest niesprawiedliwy, ale respektuje go w imię szacunku dla porządku społecznego.

Solidarność społeczna:

Ktoś uważa, że stanowisko jego partii jest nieetyczne, ale prezentuje je w sejmie, bo uważa to za swój obowiązek wynikły z roli społecznej

Tolerancja: 

Ktoś toleruje poglądy bliskich, z którymi się nie zgadza. Przykładem może być wybór partnera życiowego, który nie akceptuje ludzi o innej orientacji seksualnej.

Podwójne standardy etyczne:

Przykładem może być kłamstwo, które w życiu prywatnym ktoś uważa złe, a kłamie w pewnych sytuacjach publicznych uznając, że to jest usprawiedliwione.

Ktoś prowadzi działalność biznesowa, która skupia się wyłącznie na zyskach, nie bierze pod uwagę wpływu swoich działań na środowisko naturalne lub społeczność lokalną, ale głosi publicznie wartości społeczne i ekologiczne.

Osoba prowadząca biznes uważa za swój obowiązek prowadzenie swojej działalności zgodnie z etyką społeczną, czyli uwzględniając aspekty takie jak ochrona środowiska, dobre praktyki zatrudnienia, troska o jakość produktów i usług, itp. Natomiast w swoim życiu prywatnym, ta sama osoba może kierować się innymi zasadami, na przykład wybierając mniej ekologiczne produkty dla siebie i swojej rodziny.

Presja sytuacji: 

Osoba podejmująca decyzje w swoim życiu prywatnym może być zmuszona do dokonywania wyborów, które z punktu widzenia etyki społecznej są nieakceptowalne. Na przykład, osoba może zdecydować się na korzystanie z produktów nieekologicznych, bo są tańsze.